فلفل قرمز فواید بسیاری دارد که اغلب درموردش فکر نمیکنیم. بیشتر ما وقتی درمورد سس تند فکر میکنیم یاد تُندیِ آن میافتیم، اما ترنر و همکارانش در مؤسسهی چیلی پپر، فلفل تند را چیزی فراتر از آن میدانند. میتوانیم آن را «پارادوکس فلفل تند» بنامیم. یعنی برعکس آنکه همیشه مصرف چنین سسهای تندی را دیوانگی میدانیم و از آنها گریزانیم اما سس تند و سالسا از سالمترین مواد غذایی روی کرهی زمین هستند.هزاران نوع فلفل تند وجود دارد که فواید غذایی مشابهی هم دارند. مثلا فلفل چیلی سبز کالری، قند، چربی و کربوهیدرات پایینی دارد، فاقد کلسترول است و مقدار زیادی ویتامین سی دارد. ویتامین سی با افزایش سوختوساز، توسعهی بافتهای پیوندی، بیوسنتز انتقالدهندههای عصبی، عملکرد ایمنی، التیام زخمها و جذب آهن ارتباط دارد. بهعلاوه این ویتامین یک آنتی اکسیدان است، یعنی رادیکالهای آزاد را که به سلولها آسیب میرسانند، از بین میبرد. ویتامین سی برای سلامت پوست، دندانها و استخوانها لازم است و حتی به پیشگیری از بیماری اسکوربوت هم کمک میکند. فلفل چیلی تند حاوی کارتنوئیدها (ویتامین A)، فلاونوئیدها، آنتیاکسیدانها، ویتامینها و مواد معدنی است که همگی خواص ضدپیری و ضدالتهابی دارند و در حفاظت از دیاِناِی (DNA) و کاهش فشار خون مؤثرند.
سس کچاپ یا سس قرمز نوعی سس است؛ که معمولاً از گوجه فرنگی رسیده تهیه میشود. مواد اصلی تشکیل دهنده سس کچاپ امروزی، گوجه فرنگی، سرکه، شکر، نمک، فلفل شیرین، میخک و دارچین میباشد. البته گاهی از پیاز، کرفس و ادویههای دیگر هم در تهیه سس کچاپ استفاده میکنند. سس کچاپ را همیشه از گوجه فرنگی درست نمیکنند. در ابتدا، سس کچاپ به نوعی سس اطلاق میشد؛ که از قارچ یا ماهی که آن را داخل آبنمک گذاشته و با ادویه جات مزهدار کرده بودند؛ تهیه میشد. برخی از موادی که برای تهیه این سس در قدیم به آن اضافه میکردند؛ عبارت بودند از: ماهی کولی، صدف، خرچنگ، گردو، لوبیا قرمز، خیار، لیموترش و انگور.
سس فرانسوی از پرفروش ترین سس های بازار با قدمتی دیرینه در مصرف سالاد است اما به دلیل پایه ترکیبات آن با کچاپ و مایونز، یکی از سس های پرطرفدار غذایی نیز محسوب می شود و طعم لذیذی به خصوص به ساندویچ های سرد می دهد. سس فرانسوی یکی از چهار سس مادری بود که آنتونین کارمه در قرن نوزدهم میلادی دستور ساخت آن را در جزوههای آشپزی خود نوشت. آنتونین کارمه یکی از اولین سرآشپزهایی بود که بهشکل نظاممند و اصولی دستور ساخت سسهای مختلف را تدوین کرد. بعدها به هر کدام این چهار سس به نامهای تومات، بشامل، ولوت و اسپاگنول نام سس فرانسوی اطلاق شد. در قرن بیستم میلادی دستور ساخت این سس با اضافه کردن مواد جدیدی مثل مایونز باز هم تغییر کرد.فلفل، پاپریکا، پیاز خردشده، سرکه، سس کچاپ و یا مایونز ترکیبات متغیر این سس هستند. سس فرانسوی برخلاف سسهای همخانوادهاش بیشتر مواقع مزهای تند دارد و بیشتر از ساندویچ، روی سالاد سرو می شود.
سس خردل یکی از چاشنیهای خوشمزه، پرطرفدار و در عین حال پرخاصیت است که برای طعمدهی بسیاری از غذاها استفاده میشود.برخی پزشکان خردل را مادهای مفید برای سلامت بدن میدانند و استفاده از آن را به مبتلایان برخی بیماریها مانند بیماریهای روانی، اختلالات جنسی، برونشیت، افسردگی، اضطراب و … توصیه میکنند. در کنار فواید خردل، طعم فوقالعاده و دوستداشتنی آن بر محبوبیتش افزوده و آن را به یکی از سسهای پرطرفدار بهویژه سرو انواع ساندویچ، همبرگر و هاتداگ تبدیل کرده است. ۱. اگر سوختوساز بدنتان زیاد است، سس خردل نخرید. ۲. حتی اگر چاق هستید یا اضافهوزن دارید، سس خردل مصرف کنید. ۳. سس خردل را میتوانید بیرون از یخچال نگهداری کنید. ۴. اگر سابقه آلرژی دارید، سس خردل را با احتیاط مصرف کنید.